देहधून!

पांघरुन तुला देहावर माझ्या,

मोजते आभाळ डोळ्यातुन तुझ्या.

तू असा,निरंतर बरसणारा.

पारिजातक जणु नीरव विखुरलेला..

मैलाचे प्रवास क्षितिज शोधणारे,

तुझ्या माझ्या देहात सहज विरणारे.

चंद्र आज लाजुन विझलेला,

चांदण्यांच्या आड चिंब भिजलेला.

फुलांचे गंध, फुलताना फुलावे,

जसे माझ्या केसांत तुझे मन झुलावे.

असं तुझ्या मिठीत विसावसं वाटत,

विसरुन जगणं सारं, मरावसं वाटतं.

नको जाउ सोडुन मला अश्या सांजवेळी,
बहरत नाही नेहमी अशी रातराणी..